खुशीक अनुभूति

सोम डेमनडौरा

भदौ २५ गते बाबा दुकानक उद्घाटन कर्ल ।
म्वार बाबक महान काम सफल हुइन भगवानसे यीह प्रार्थना करटुँ ।
काल करिब साह्रे सात बजेओंर गाउँसे म्वार बाबा फोन कर्ल । उहाँकम एक मेरिक उत्साह, शाहस, सफलता ओ खुशी रल्हिन् । उहाँक बोलीम एकठो यी मेरिक जोश रल्हिन कि मै उहिंका चहक फे एकठो सिमित परिभाषा भित्तर अटाई निस्याकम ।
२०५४ सालक बातहँ मै सम्झ चाहुँ । ऊ ब्याला हमार ५३ जन्हँक संयुक्त परिवार रह । ३ जन बुबन्हँक २÷२ ठो छावा मध्यम बर्का बुबुक बर्का छावक मै छोट्की छावा हुइटुँ । दुईठो बुबा पैलहँ बिट्स्याकल रल्ह ओ म्वार सग्ग बुबा बुदी ओ २ ठो बुदीन रल्ह । २०५४ सालम हमार घर ६ ठो हुई पुगल । जग्गा जमिन एकदम कम रह तर आर्थिकल रुपले खास कम्जोर भर निरल्ही । ६ बिघा आपन जमिन ओ उहँक एकठो जिम्दर्वा भरत बहादुर शाहक खेत्वा लगैना करी । आपन खेत्वक कामसे ध्यार मलिक्वक काम करपर्ना बाध्यता रह । घरक जनसंख्या ध्यार, खेत्वक उब्जनीम भरपरपर्ना अवस्था रह । सरकारी ओ गैर सरकारी जागिरे किऊ फे निरल्ह ।
जसिहँक घर ६ टुक्रा हुइलस घरक चल, अचल सम्पत्ति, गोरुभैंस, भाँराबर्तन इत्यादी सब ६ भागम बँट्वारा हुइल । पैल्हसे झन गरिब ओ लउव जिन्गीक शुरुवाट हुइठ् ।
हमार बाबक ३ भाई छावा ओ ५ ठो दिदीन बाट । सक्कु दिदीन्हँक भ्वाज होसेक्लीन् । बर्का दादु सिलाई कटाई कर्ना, मन्ह्ला दादु खेतीबारी हेर्ना ओ डाईबाबा घरक ब्यवस्था मिलाइंठ् । यी बाहेक खेतीपातीक कामम फे चारगुना लागपर्ना बाध्यता रल्हिन् । मै उच्च शिक्षाक लाग नेपालगंम रहुँ ।
२०५७ सालक अन्तिमओंर मन्ह्ला दादु फे घर अल्गा लेल । हम्र बर्का ओे छोट्का, डाईबाबा, भौजी ओ लर्कापर्का सहित आब १३ जन्हँक पर्यार रह । बर्कि भौजी बरा सिकिष्ट बेराम हुइल ब्याला बर्का दादु छोट्की जन्नी लानराखल रल्ह । बर्की भौजीक ओर्से ३ ठो छाईकेल ओ छोट्की भौजीक ओर्से १ ठो छाई ओ दुठो जुम्ल्याहा छावा बाटीन् । बर्की भौजीक तिन्यो लर्का छोटछोट रल्ह । भौजी बिट्नासे पैलहँसे हमार डाई तिन्यो लर्कन्हँक स्याहार सुसार ओ लालन पालन कर्ली ।
२०६५ माघम फेरसे हमार २ ठो घर हुइल । ऊ ब्याला म्वार कमाई कलक महिनक २५०० रुप्याकेल रह । ऊ पैसले महिका तरकारी खर्च, कापी किताब खर्च, घरभाँडा खर्चक सँगसँग उपचार खर्च पुगाई पर । महिका अल्सर होगैल रह । चाउरभर घरसे आए । घरक काम निकर्ना ओ घरक लाग आपन कमाही पठाई निसेक्लक ओर्से मै आपन पाई पर्ना अंश फे निपैनु । म्वार डाईबाबा टक आपन जीन्गीक लाग कुछ निपैल । घर बनाइक लाग कुछ कठ्वा, खर ओ खाईक लाग चाउर बाहेक कुछ निपैली हम्र । बर्की भउजीक २ ठो छाई हमारओर अइल । मै दादुसै घर निफुट्ना बल्की घरक मजा अवस्था बनैलसे केल घर अल्गैलसे मजा हुइना बात बत्वाइबेर दादु अस्वीकार कर्ल । घर फुटब्याला डाईबाबा बरा घचिक रुइल ।
डाईबाबा बुढेसकालम टेकस्याकल अवस्था । खाई पुग्ना मेरिक जग्गा नाई । म्वार कौनो नोकरी कमाही नाई । हम्र चिन्ताम परगैली । घर चलैना खर्च जुटैना ओ आम्दानीक लाग कौनो डगर निरह म्वारठे । म्वार पह्राई पुरा हुइल निरह । कौनो संघ संस्थम कौनो मेरिक पहुँच निरह । बरा पीडाम रही हम्र ।
२०६६ असारठेसे एकठो गैर सरकारी संस्थम मै कार्यक्रम संयोजकक काम पैनु । परिवार धन्ना कुछ सजिलो हुइल् । डाईबाबन्हँक चिन्ता कुछ कम हुइलहुइहिन कना मही महशुस हुइल् । हुइना त यिहींसे पैल्ह मै एफएम रेडियोम काम करुँ तर बिना पैसक रह । कुछ महिना पाछ म्वार जन्नी एकठो गैर सरकारी संस्थाम छोटमोट् काम पैली । हमन कुछ राहतक महशुस हुइल ।
यी ब्याला हम्र तीन ठाउँम बैठल बाटी । डाईबाबा गाउँम, छाई गुलरीया ओ हम्र ठर्वामेडर्वा ओ एकठो छावा कैक तीनजन नेपालगंजम बाटी । आजकाल म्वार कमाइले तीनठाउँक साराखर्च पुगाइक परठ् । कबुकाल मै बरा अत्यास होजैठुँ । मै कैह्या आपन बल्गर घर बनैना ओ मजा सम्पन्न सुखी जिन्गी जीयक लाग पैसा जुटाई स्याकम कैक । गरिबी महिका बरा निराश बनाइठ् । तर कबुकाल मही आपनहँ बरा सुखी ओ सम्पन्न अनुभूति हुइठ् । खास कैकसमाजप्रतिक आपन देलक योगदान ओ म्वार छोटी छोटी समाजक कुछ सकरात्मक परिवर्तन महिका उत्साहित बनाइठ् ओ हौसला दिहठ् । तब महि सबकुछ पुगलहस लागठ् । आत्मसम्मान लागठ् ।
जात्तिसे मै बिचार कर्ठुं मै बरा ध्यार सामाजिक ओ मिडिया संगठनम आबद्ध बाटुँ । उहाँ म्वार बरा क्रियाशिल भूमिका बा । मै आब्ब भेरी वातावरणीय बिशिष्टता समूह (द्यभ्भ्(न्चयगउ) म काम कर्टी बाटुँ । याकर अलावा डहरचण्डी प्रकाशन समूहक अध्यक्ष, थारु ठन्वाक सदस्य, थारु आदिबासी कर्मचारी एवं ब्यबसायी संगठनक सचिब, थारु गजल मञ्च नेपालक अध्यक्ष, महिला तथा बालबिकास संस्था (ध्ब्ऋम्) क सल्लाहकार, थारु बिद्यार्थी परिवार महेन्द्र बहुमुखी क्याम्पस नेपालगंजक सल्लाहकार हुइटुँ । ओसहँक सञ्चार माध्यमओंर परगा राष्ट्रिय साप्ताहिकक प्रधान सम्पादक, सरासर साहित्यीक पत्रिकक प्रधान सम्पादक रलक संगसंग रेडियो कृष्णसार एफएम ९४ मेगाहर्जम मन बहलैना बस्ती थारु भाषक साहित्यीक कार्यक्रमक उत्पादक ओ सञ्चालकक रुपम फे काम कर्टी बाटुँ । अंग्रेजी ब्वाल ओ लिख सिखैना भ्लनष्किज ीभबचलष्लन ँयचगm ९भ्ीँ० क सदस्य फे हुइटुँ ।
मै दिनभर एक ना एक कामम ब्यस्त रठुँ । म्वार लाग शनिश्चर निरहठ् । दिनभर, महिनाभर, सालभर काम कर्लसेफे म्वार गोझ्या भुँख्ल रहठ् । यी म्वार सक्कु सामाजसेवक काम हो । म्वार कर्लक कामक प्रशंसा महिका जीना ओ टीक्ना आधार, काम कर्ना हौसला ओ शक्ति देल बा । यी काम म्वार समाजहँ कुछ सकरात्मक प्रगति ओ बिकासक डगर देखैल बा ।
काल, बाबा गाउँम छोटमोट दुकान खोल्लक जौन सफलता ओ शाहसक बात सुनैल मै बरा खुशी हुइनु । अत्रा बुढेसकालम म्वार डाईबाबा अपन्हे थोरथोर पैसा जुटाक छोटमोट दुकान खोल्लकम म्वार मन जुरुक्क उठ्क अइलस् ।
डाईबाबनसे बैठ निपैना म्वार आपन बाध्यता बा । मै लग्गुसे साथ दिह निसेक्लकम कबुकाल म्वार मन महाघचिक खाइठ् । भगवान म्वार डाईबाबन कुछ करक लाग शक्ति ओ शाहस दिहँठ् ।
म्वार डाईबाबा म्वार लाग शक्ति ओ हौशलाक मुहान हुइट ।
हमार बाबा फोनसे कल “छावा आज हम्र छोटमोट दुकानक उद्घाटन कर्ल बाटी । कसिन बाटो वहाँ ? पटुइह्या ओ नत्यक हालखबर कसिन बाटीन् ?”
मै आपन बाबक बोलीम ध्यार बरष पाछ खुशीक अनुभूति पैनु ।

सोम डेमनडौरा
नेपालगंज,

तपाइँकाे प्रतिक्रिया